We werden heel hartelijk ontvangen door de gastvrouw. We konden plaatsnemen, nadat we koffie met heerlijk gebak geserveerd hadden gekregen, op het achterdek. Het schip was helemaal verbouwd tot salonschip. Hiervoor was het een oud vrachtschip. We konden de ontwikkeling hiervan in een fotoboek bekijken.

Het weer was prachtig, en Enkhuizen lag stralend in de zon. Het weerbericht gaf windkracht 3 en misschien een fikse onweersbui. We zagen hem inderdaad boven het IJsselmeer hangen, maar we bleven hem voor. De schipper, een jonge vrouw, hield de bui goed in de gaten.

Op het voorschip kon je ook buiten zitten, maar zij moesten wel helpen met de zeilen. Wij vonden dat ze het prima deden. Het was een gemoedelijke sfeer en al snel zat iedereen met elkaar te praten. We zijn tot aan Stavoren gekomen. Wat is het IJsselmeer toch groot. We zagen veel plezierboten, en natuurlijk zwaaien naar elkaar!

Na de koffie kregen we een brunch aangeboden. Heerlijke tomatensoep, broodje kroket en een broodje met mozzarella, tomaat en pesto. Ook een heerlijk drankje op het eind van de middag. Er ontbrak ons aan niets. Als je wilde mocht je ook even aan het roer staan. En daar werd gretig gebruik van gemaakt.

We hebben het droog gehouden en om 18.00 uur namen we als vrienden afscheid van elkaar. Wat een mooi initiatief is dit toch, inderdaad ben je even ‘een moment geen kankerpatiënt.’ De volgende keer gaan we er zeker weer gebruik van maken!

Jolijn Visser